In mei 2016 kwam bij Netflix de Franse serie Marseille beschikbaar. De reden dat de wereld nu van deze serie kan genieten is vooral omdat Netflix meer Franse abonnee’s wil hebben en dan moet je ook Franse series hebben. Maar of dat gaat lukken? De Franse pers heeft de serie echt met de grond gelijk gemaakt. Maar dat heeft Marseille nou ook weer niet verdiend.
In Marseille zien we dat Robert Taro (Gérard Depardieu) na twintig jaar een stap op zij wil doen en geen burgemeester meer van de stad wil zijn. Als zijn havenplan door zijn protégé Lucas Barres (Benoît Magimel) wordt tegen gestemd is het oorlog: Taro werpt zich in de race om burgemeester te worden. Rachel Taro (Géraldine Pailhas) is zijn vrouw die al twintig jaar op het tweede plan staat en zijn dochter Julia (Stéphanie Caillard) werkt bij de krant. Zij krijgt een relatie met Selim (Nassim Si Ahmed) iets wat tegen het zere been is van haar jeugdvriend Eric (Guillaume Arnault). In de strijd om het burgemeesterschap krijgt Barrès hulp van Vanessa (Nadia Fares) en van maffiaman Cosino (Jean-René Privat) en Taro moet het doen op de lijst van Chasseron (Pascal Elso) die ook niet helemaal betrouwbaar is of loyaal. Langzamerhand wordt de strijd steeds persoonlijker en komt er een gedeeld verleden naar boven.
Marseille is een echte Franse politieke soap en als je dat verwacht is het een prima zomerse serie. Maak niet de fout dat je naar House of Cards met Depardieu gaat kijken, want dat is de serie niet en dat wil de serie ook helemaal niet zijn. Tuurlijk er is een strijd tussen Taro en Barrès met in het midden van het eerste seizoen een twist die je net iets eerder zag aankomen als Taro en dat maakt het lekker smeuig. De acteurs, Gérard Depardieu en Benoît Magimel acteren lekker groots, Magimel weet in de eerste aflevering al meteen een heel gluiperig gezicht op te zetten dus zit je toch wel met verbazing te kijken dat Taro hem zo betrouwbaar vond. Verder hebben ze het idee dat in een het broeierige Marseille er heel veel seks is wel erg ver doorgetrokken, zo verslijt Barrès hem niet echt met plassen en ook de dochter van Taro, Julia kan niet van haar vriend afblijven, met als hoogtepunt de scène waarin hij bij haar langskomt, ze zoenen en hoppa seks op de trap. Tja zo zijn de Fransen hè. Het enige echte treurige personage is de vrouw van Robert Taro, Rachel. In de eerste afleveringen speelt ze lekker somber Bach op de cello om daarna te horen dat ze dat niet meer kan spelen, dan rolt ze in een affaire om daarna een zelfmoordpoging te doen die ook nog eens mislukt. Het zit haar niet echt mee, maar toch krijg je nooit medelijden met haar, en waar dat nou precies aan ligt kan ik ook niet vertellen, misschien omdat ze vooral de vrouw en moeder van is en haar eigen ding, het bespelen van de cello wordt al snel van haar afgepakt.
Marseille is op zich geen slechte serie, het is lekker vermakelijk en het zijn maar acht afleveringen, maar ik hoop echt dat in het tweede seizoen ze er nog meer een soap van maken met de politiek als motor van de verhaallijnen. Nu heeft iedereen die meer dan vijf woorden heeft gesproken wel een dubbele agenda en sommige zelfs een driedubbele agenda, iedereen is er op uit om de ander te beschadigen. Laat ze lekker nog meer elkaar met een dolk in de rug steken, laat iemand doordraaien en met een pistool in het stadhuis zwaaien, zorg er in ieder geval voor dat het de ‘oeh’-momenten die in het eerste seizoen ook al aan het einde van de aflevering zaten nog een stuk groter worden en dan kan het echt wat worden met Marseille, want aan de beelden van de stad zal het niet liggen die zijn prachtig.
Serie: Marseille – seizoen 1
Afleveringen: 8
Jaar: 2016
Acteurs: Gérard Depardieu, Benoît Magimel, Géraldine Pailhas, Stéphanie Caillard, Nadia Fares, Guillaume Arnault, Nassim Si Ahmed, Carolina Jurczak
Cijfer: 7
Wat vind jij van het eerste seizoen Marseille? Laat hieronder je mening achter!