web analytics

Review: Platonic Seizoen 2, Charmant chaotisch en onweerstaanbaar herkenbaar

Na het zien van het eerste seizoen van Platonic was ik voorzichtig optimistisch. De chemie tussen Seth Rogen en Rose Byrne was onmiskenbaar, maar de serie leek soms te verdwalen in haar eigen premisse. Met het tweede seizoen hoopte ik op een scherpere, meer gefocuste voortzetting. En ik moet zeggen, mijn verwachtingen zijn grotendeels ingelost, al ben ik niet over de hele lijn even enthousiast. De nieuwe afleveringen duiken dieper in de chaos die de vriendschap tussen Will en Sylvia veroorzaakt, en hoewel de humor vaak treffend is, voelt het soms alsof de personages op de plaats blijven trappelen.

Samenvatting:

In het tweede seizoen van Platonic proberen Will (Seth Rogen) en Sylvia (Rose Byrne) hun vriendschap te combineren met de steeds complexere realiteit van hun levens. Will staat op het punt te trouwen met zijn nieuwe vlam Jenna, wat hem in een welgestelde, maar voor hem ongemakkelijke wereld stort. Sylvia probeert haar carrière als evenementenplanner van de grond te krijgen, terwijl haar man Charlie (Luke Macfarlane) worstelt met een midlifecrisis die hem onverwachte paden doet bewandelen. Hun pogingen om grenzen te stellen aan hun vriendschap leiden onvermijdelijk tot meer chaos, hilarische misverstanden en momenten van pijnlijke zelfreflectie.

Recensie:

Verhaallijn en thema’s: Grenzen, chaos en de kunst van het volwassen zijn

Waar het eerste seizoen nog de vraag stelde óf een platonische vriendschap tussen een man en een vrouw mogelijk is, duikt dit tweede seizoen dieper in de vraag hoe zo’n vriendschap kan overleven te midden van volwassen verantwoordelijkheden. Het centrale thema is voor mij dan ook het concept ‘grenzen’. Will en Sylvia zijn zich pijnlijk bewust van de ontwrichtende invloed die hun band heeft op hun romantische relaties en proberen krampachtig om die grenzen te bewaken, wat natuurlijk faliekant mislukt. Dit levert een aantal van de grappigste, maar ook meest cringeworthy momenten van het seizoen op. De plotlijn rond Wills verloving met Jenna voelde voor mij wat snel afgeraffeld. Hoewel de spanning tussen Sylvia en Jenna aanvankelijk interessant was, verloor die verhaallijn al snel aan kracht en werd ingeruild voor meer generieke sitcom-plots. De serie is op haar best als ze de kleine, herkenbare ongemakken van het leven uitvergroot, zoals de pijnlijke stiltes op een etentje of de absurde situaties op een vrijgezellenfeest. Toch had ik soms moeite met de richting die de serie insloeg. Vooral de verhaallijn waarin Charlie, Sylvia’s echtgenoot, een complete persoonlijkheidstransformatie ondergaat, voelde voor mij geforceerd. Het leek alsof de schrijvers niet goed wisten wat ze met hem aan moesten en hem reduceerden tot een karikatuur.

Personages: Charmant, maar o zo irritant

Mijn gevoelens over de hoofdpersonages zijn dit seizoen behoorlijk ambivalent. Sylvia, gespeeld door de briljante Rose Byrne, blijft voor mij het absolute hoogtepunt van de serie. Haar vermogen om met een enkele blik een heel scala aan emoties over te brengen is fenomenaal. Ze is een wandelende explosie van reacties, en ik geniet van elke seconde dat ze in beeld is. Will, daarentegen, begon me op momenten te irriteren. Hoewel Rogen zijn rol met de gebruikelijke charme speelt, voelt zijn personage soms wat stagnerend. Hij blijft hangen in een staat van permanente onvolwassenheid en lijkt weinig te leren van zijn fouten. De co-afhankelijkheid tussen Will en Sylvia is de motor van de serie, maar het leidt er ook toe dat ze soms ongelooflijk egoïstisch en onuitstaanbaar zijn. Ik betrapte mezelf erop dat ik me afvroeg waarom iemand bevriend zou willen zijn met deze twee chaoten. De introductie van nieuwe personages, zoals gespeeld door Beck Bennett en Aidy Bryant, voegde voor mij persoonlijk weinig toe en leed alleen maar af van de kern van de serie: de dynamiek tussen Will en Sylvia.

Acteerprestaties: De chemie spat van het scherm

Ondanks mijn kritiek op de personages, kan ik niet ontkennen dat de acteerprestaties van een uitzonderlijk hoog niveau zijn. De chemie tussen Seth Rogen en Rose Byrne is de onbetwiste kracht van Platonic. Hun samenspel voelt zo natuurlijk en authentiek dat je bijna vergeet dat je naar acteurs kijkt. Ze zijn meesters in fysieke komedie en hun dialogen knetteren van de energie. Luke Macfarlane, die de rol van Charlie vertolkt, krijgt dit seizoen meer ruimte om te schitteren en laat zien dat hij meer is dan alleen een ‘brave echtgenoot’. Hoewel ik, zoals eerder gezegd, niet altijd even overtuigd was van de richting die zijn personage uitging, weet hij de innerlijke strijd van Charlie geloofwaardig neer te zetten.

Sterke en zwakke punten: Hilarische hoogtepunten en voorspelbare dalen

Voor mij persoonlijk waren de sterkste momenten van het seizoen de scènes waarin de alledaagse absurditeit van het leven centraal stond. De aflevering rondom Charlie’s deelname aan “Jeopardy!” was een pijnlijk, maar hilarisch hoogtepunt. Ook de scènes waarin Sylvia haar onhandige pogingen doet om een succesvolle evenementenplanner te worden, werkten op mijn lachspieren. Helaas kende het seizoen ook een aantal dieptepunten. Sommige plotwendingen voelden repetitief en voorspelbaar aan. De constante cyclus van ruzie en verzoening tussen Will en Sylvia begon na verloop van tijd wat te vervelen. Bovendien vond ik dat de serie soms te veel leunde op ‘grote’ komische set-pieces, zoals een uit de hand gelopen kajaktocht, die ten koste gingen van de subtielere, karaktergedreven humor.

Impact en relevantie: Een pleidooi voor de onvolmaakte vriendschap

Ondanks de minpunten is Platonic voor mij een serie die het kijken waard is. Het is een verademing om een komedie te zien die zo onbeschaamd grappig durft te zijn, zonder zichzelf al te serieus te nemen. De serie is een ode aan de rommelige, onvolmaakte vriendschappen die ons leven kleur geven. Het is een herkenbaar portret van veertigers die worstelen met de vraag wat het betekent om volwassen te zijn, terwijl ze stiekem verlangen naar de onbezorgdheid van hun jeugd. Platonic zal misschien niet de boeken ingaan als de meest vernieuwende komedie ooit, maar het is wel een van de meest sympathieke en hartverwarmende series van dit moment.

Serie: Platonic
Jaar: 2025
Afleveringen: 10
Acteurs: Rose Byrne, Seth Rogen, Luke Macfarlane
Cijfer: 7/10

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven