Zelden heeft een serie me zo verscheurd achtergelaten als “Black Rabbit”. Het ene moment zat ik op het puntje van mijn stoel, volledig gegrepen door de rauwe intensiteit van de hoofdrolspelers. Het volgende moment zuchtte ik diep en vroeg ik me af waar ik in hemelsnaam naar zat te kijken. Ik kan er niet omheen: “Black Rabbit” is voor mij zowel een masterclass in acteren als een schoolvoorbeeld van een frustrerend, soms onbegrijpelijk script. En die tegenstelling maakt het een van de moeilijkste series om aan of af te raden.
Samenvatting:
De serie draait om de broers Vince (Jason Bateman) en Jake (Jude Law). Vince is een succesvolle, maar voorzichtige New Yorkse architect die zijn leven redelijk op de rit heeft. Zijn wereld wordt op zijn kop gezet wanneer zijn jongere broer Jake, een chaotische, briljante en roekeloze hedge fund-magnaat, na jaren van afwezigheid weer in zijn leven crasht. Jake sleept Vince, tegen zijn beter weten in, mee in een gevaarlijk en moreel dubieus plan dat niet alleen hun onderlinge band op scherp zet, maar ook hun families en alles wat ze hebben opgebouwd dreigt te vernietigen.
Recensie:
Laat ik met de deur in huis vallen: de enige reden dat ik deze serie heb afgekeken, zijn Jude Law en Jason Bateman. Hun chemie als vervreemde broers is niets minder dan fenomenaal. Jude Law is een absolute wervelwind als de charismatische, manipulatieve en zelfdestructieve Jake. Ik kon mijn ogen niet van hem afhouden. Tegenover hem staat Jason Bateman, die zijn bekende rol van de gestreste ‘elke man’ naar een veel donkerder en complexer niveau tilt. De spanning tussen die twee is de motor van de serie, en elke scène waarin ze samen te zien zijn, knettert van de energie. Voor mij was dat het absolute hoogtepunt.
Maar helaas kan zelfs briljant acteerwerk een wankel script niet volledig redden. Ik had enorme moeite met het tempo van de serie. Het verhaal wordt tergend langzaam opgebouwd, wat op zich niet erg is voor een karakterstudie, maar hier voelde het vaak alsof er gewoon niets gebeurde. De plotlijnen rondom de zakelijke deals waren voor mij onnodig ingewikkeld en tegelijkertijd oppervlakkig, waardoor de inzet nooit echt voelbaar werd.
Mijn grootste frustratie lag echter bij de personages. Buiten de twee broers voelde bijna iedereen als een karikatuur. Ik vond de meeste personages ronduit onsympathiek en ze maakten beslissingen die voor mij volstrekt onlogisch waren, puur om het drama voort te stuwen. Ik snap dat dit een wereld is van moreel grijze, zelfs corrupte mensen, maar ik had moeite om me te interesseren voor het lot van personages die ik simpelweg niet uit kon staan.
Het voelde voor mij alsof de serie wanhopig probeert mee te liften op het succes van shows als Succession en Ozark, maar het mist de scherpe dialogen van de eerste en de nagelbijtende spanning van de tweede. Wat overblijft is een prachtig gefilmde, sfeervolle serie die wordt gedragen door twee topacteurs, maar die voor mij persoonlijk teert op een verhaal dat te traag, te onsamenhangend en uiteindelijk te onbevredigend is. De finale liet me met meer vragen dan antwoorden achter, en niet op een goede, prikkelende manier. Ik voelde me vooral leeg. Het is een serie die je geduld zwaar op de proef stelt, en voor mij was de beloning aan het einde de moeite net niet waard.
Serie: Black Rabbit
Jaar: 2025
Afleveringen: 8
Acteurs: Jude Law, Jason Bateman, Cleopatra Coleman
Cijfer: 6/10
