
Marseille komt nooit echt tot rust, maar in het tweede seizoen van Pax Massilia lijkt de stad voorgoed haar evenwicht te verliezen. Vanaf 9 december is de rauwe Franse hitserie terug op Netflix en duikt de kijker opnieuw de broeierige onderwereld van de havenstad in. De zon brandt nog steeds op de gevels van de appartementsblokken, maar achter die warmte schuilt een kokende woede. Waar het eerste seizoen al geen compromissen kende, trekt dit nieuwe hoofdstuk de duisternis nog verder door en wordt elke keuze zwaarder, elke blik dreigender en elke ademhaling voelbaar gevaarlijker.
Centraal staat opnieuw Lyès Benamar, vertolkt door Tewfik Jallab, een man die in het vorige seizoen bereid bleek de wet te buigen om een bloedbad te voorkomen. De schokkende gevolgen van zijn beslissingen echoën na in de eerste momenten van seizoen twee. De fragiele orde die even leek te ontstaan, is niets meer dan een dunne laag ijs. Onder het oppervlak roert een nieuw en meedogenloos netwerk zich, vastbesloten de macht in de drugshandel naar zich toe te trekken. Terwijl rivaliserende groepen hun positie bevechten, wordt Lyès steeds verder de schaduw ingerommeld, gedwongen om keuzes te maken die zijn morele grenzen langzaam laten vervagen.
De spanning ontstaat uit dat morele verval. Pax Massilia laat niet alleen zien hoe geweld de straten overneemt, maar ook hoe het bezit neemt van de mensen die denken ertegen te vechten. Loyaliteit wordt een wapen, vertrouwen een zeldzaam goed. Binnen het team van Lyès ontstaan scheuren, twijfels en nieuwe allianties. Jeanne Goursaud keert terug als Alice Vidal en brengt opnieuw een mix van vastberadenheid en kwetsbaarheid, terwijl de aanwezigheid van acteurs als Nicolas Duvauchelle en Olivier Barthélémy de wereld van de serie verder verdiept en verhardt. Elk personage lijkt een andere kant van dezelfde vraag te belichamen: hoe ver kun je gaan voordat je zelf wordt wat je zegt te bestrijden.
De kracht van de serie ligt ook in de hand van Olivier Marchal, de maker die zijn verleden als politieagent nooit verloochent. Zijn blik op de wereld is ongefilterd, rauw en doordrenkt van ervaring. Dat voel je in elk straatbeeld, in elke ondervraging en in elk stil moment tussen de personages. Marseille wordt geen romantisch decor, maar een levend organisme dat ademt, dreigt en verslindt. De zes afleveringen van ongeveer vijftig minuten vormen samen een compacte, nerveuze rit waarin de tijd vervaagt en de grens tussen goed en kwaad steeds verder oplost.
Pax Massilia seizoen 2 is geen serie die je gedachteloos wegkijkt. Het is een ervaring die onder de huid kruipt, die je meeneemt in een wereld waarin morele zekerheid niet bestaat en elke overwinning een schaduwzijde heeft. Wanneer de laatste aflevering eindigt, blijft de echo van sirenes, voetstappen en onvervulde rechtvaardigheid nog lang hangen. Juist daarom is dit het moment om terug te keren naar Marseille, de chaos te omarmen en te ontdekken hoe diep de afgrond dit keer reikt.





