Na vier seizoenen vol croissants, couture en culturele misverstanden slaat Emily Cooper een nieuwe weg in. Op 18 december verschijnt het vijfde seizoen van Emily in Paris op Netflix en dat voelt als een frisse ansichtkaart uit een andere stad. Dit keer geen uitzicht op de Eiffeltoren, maar zonovergoten pleinen, Vespa’s en Italiaanse flair. De serie durft haar vertrouwde decor los te laten en stelt een vraag die groter is dan een nieuwe baan of een nieuwe liefde: waar hoort Emily nu echt thuis?
Het verhaal pakt de draad direct op na de cliffhanger van vorig seizoen. Emily heeft Parijs achter zich gelaten en staat aan het roer van het nieuwe kantoor van Agence Grateau in Rome. Professioneel lijkt dit haar grootste stap tot nu toe. Ze is niet langer de enthousiaste nieuwkomer, maar degene die de lijnen uitzet. Tegelijkertijd dompelt ze zich onder in een nieuw leven dat wordt gekleurd door haar relatie met Marcello, een charmante Italiaan die haar kennis laat maken met La Dolce Vita. Rome omarmt haar met open armen, maar zoals altijd in deze serie blijkt geluk zelden eenvoudig.
Terwijl Emily haar draai probeert te vinden tussen werk, liefde en een compleet nieuwe cultuur, blijft het verleden aan haar trekken. Gabriël heeft in Parijs eindelijk erkend wat hij voelt en is niet van plan haar zomaar te laten gaan. Zijn vastberadenheid brengt hem dichter bij Rome en daarmee dichter bij Emily, wat het centrale conflict van dit seizoen voedt. Het gaat allang niet meer alleen om de keuze tussen twee mannen, maar om de keuze tussen twee steden en twee versies van zichzelf. De vraag of Emily werkelijk een nieuw leven kan opbouwen in Italië, of dat Parijs altijd een deel van haar zal blijven, hangt als een rode draad door de afleveringen.
De serie blijft leunen op de charme van Lily Collins, die Emily opnieuw neerzet als een mix van ambitie, onzekerheid en onuitputtelijk optimisme. Philippine Leroy Beaulieu zorgt als Sylvie voor de nodige elegantie en scherpte, terwijl Ashley Park als Mindy lichtheid en emotie brengt met haar eigen dromen en twijfels. Lucas Bravo keert terug als de gekwelde Gabriël en Lucien Laviscount geeft Alfie opnieuw zijn nonchalante flair. Eugenio Franceschini overtuigt als Marcello, de man die Emily’s leven een onverwachte Italiaanse wending gaf. Nieuwkomers als Minnie Driver en Bryan Greenberg voegen extra dynamiek toe aan een ensemble dat zichtbaar plezier heeft in deze internationale uitbreiding. Opvallend is de afwezigheid van Camille, waardoor haar complexe geschiedenis met Gabriël definitief wordt afgesloten en ruimte maakt voor nieuwe verhalen.
Ook in vorm kiest het vijfde seizoen voor comfort. Alle tien afleveringen verschijnen tegelijk, wat perfect past bij de feestdagen. Het tempo blijft licht en verleidelijk, met mode die over de top is en locaties die voelen als een reisbrochure. Toch schuilt er onder die glossy laag een herkenbaar thema over groeien, loslaten en het durven maken van keuzes die niet iedereen begrijpt.
Emily in Paris seizoen 5 voelt als een romantische escapade die meer durft dan voorheen. Het is een uitnodiging om mee te reizen, mee te twijfelen en mee te dromen. Of Emily uiteindelijk kiest voor Rome of Parijs blijft de grote vraag, maar één ding is zeker: vanaf 18 december is het moeilijk om niet even mee te verdwalen in haar wereld en jezelf te laten verleiden om nog een aflevering aan te zetten.
